اریتره، کشوری در شاخ آفریقا، با وجود چالشهای اقتصادی و اجتماعی گسترده، توانسته است در کنترل شیوع اچآیوی/ایدز به موفقیتهای قابل توجهی دست یابد. این کشور با اجرای برنامههای پیشگیرانه و درمانی مؤثر، یکی از پایینترین نرخهای شیوع اچآیوی در منطقه را داراست. با این حال، موانعی همچون کمبود منابع، محدودیتهای دسترسی به خدمات بهداشتی و انگ اجتماعی همچنان وجود دارند که نیازمند توجه بیشتر هستند.
آمار و شیوع اچآیوی در اریتره
بر اساس آخرین گزارشهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) و برنامه مشترک سازمان ملل متحد در زمینه ایدز (UNAIDS)، نرخ شیوع اچآیوی در بین بزرگسالان اریتره (۱۵ تا ۴۹ سال) حدود ۰٫۶ درصد است. این رقم در مقایسه با میانگین منطقهای در آفریقای شرقی و جنوبی (که برخی کشورها نرخ شیوع بالای ۱۰ درصد دارند)، بسیار پایین محسوب میشود. تخمین زده میشود که حدود ۲۱ هزار نفر در اریتره با اچآیوی زندگی میکنند که بیشتر آنها زنان هستند.
عوامل مؤثر در کنترل ایدز
اریتره توانسته است با اجرای سیاستهای پیشگیرانه و درمانی قوی، شیوع اچآیوی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. برخی از این اقدامات عبارتند از:
1-آموزش و آگاهیبخشی: دولت اریتره برنامههای آموزشی گستردهای را در مدارس، دانشگاهها و جوامع محلی اجرا کرده است. این برنامهها بر اهمیت پیشگیری، استفاده از کاندوم و انجام آزمایشهای منظم تأکید دارند.
2-دسترسی به آزمایشهای رایگان: آزمایشهای اچآیوی به صورت رایگان در مراکز بهداشتی سراسر کشور ارائه میشود. این اقدام به تشخیص زودهنگام و شروع سریع درمان کمک کرده است.
درمان ضد رتروویروسی 3-اریتره دسترسی به درمان ضد رتروویروسی را برای افراد مبتلا بهبود بخشیده است. بیش از ۷۰ درصد از افراد مبتلا به اچآیوی تحت درمان قرار دارند که این رقم در مقایسه با بسیاری از کشورهای آفریقایی، بسیار بالا است.
4-مشارکت جامعه و رهبران مذهبی: دولت اریتره از رهبران مذهبی و جامعه مدنی برای کاهش انگ اجتماعی مرتبط با ایدز استفاده کرده است. این مشارکت به افزایش پذیرش افراد مبتلا و تشویق آنها به انجام آزمایش و درمان کمک کرده است.
چالشهای پیشرو
با وجود موفقیتهای چشمگیر، اریتره هنوز با چالشهایی در کنترل ایدز مواجه است:
1.کمبود منابع مالی: اریتره یکی از فقیرترین کشورهای جهان است و کمبود بودجه، اجرای برنامههای بهداشتی را با مشکل مواجه کرده است.
۲.دسترسی محدود به خدمات بهداشتی: در مناطق روستایی و دورافتاده، دسترسی به مراکز بهداشتی و آزمایشهای اچآیوی مخصوصا کیت تست ایدز محدود است.
۳.انگ اجتماعی: اگرچه تلاشهایی برای کاهش انگ اجتماعی انجام شده است، اما برخی افراد همچنان از ترس طرد شدن، از انجام آزمایش یا مراجعه برای درمان خودداری میکنند.
۴.مهاجرت و تحرک جمعیت: اریتره با مهاجرت گسترده به دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی مواجه است. این تحرک جمعیت میتواند خطر انتقال اچآیوی را افزایش دهد.
نقش سازمانهای بینالمللی
سازمانهای بینالمللی مانند UNAIDS، WHO و صندوق جهانی مبارزه با ایدز، سل و مالاریا، نقش مهمی در حمایت از برنامههای اچآیوی اریتره داشتهاند. این سازمانها با تأمین منابع مالی، فنی و آموزشی، به تقویت سیستم بهداشتی اریتره کمک کردهاند.
چشمانداز آینده
اریتره به عنوان یکی از کشورهای موفق در کنترل اچآیوی در آفریقا، میتواند با ادامه اجرای برنامههای پیشگیرانه و درمانی، به کاهش بیشتر شیوع این بیماری کمک کند. با این حال، برای دستیابی به اهداف جهانی مانند پایان دادن به ایدز تا سال ۲۰۳۰، نیازمند حمایت بیشتر جامعه بینالملل و افزایش سرمایهگذاری داخلی در بخش بهداشت است.
نتیجهگیری
اریتره با وجود چالشهای اقتصادی و اجتماعی، توانسته است در کنترل اچآیوی/ایدز به موفقیتهای قابل توجهی دست یابد. این کشور با اجرای برنامههای آموزشی، افزایش دسترسی به آزمایشهای رایگان و درمان ضد رتروویروسی، الگویی برای سایر کشورهای آفریقایی است. با این حال، برای غلبه بر موانع باقیمانده، نیازمند تلاشهای بیشتر و حمایت بینالمللی است.







